De Vrouwtje van Stavoren was een straatvaarder: een fluitschip dat geschikt gemaakt was voor de kustvaart op Zuid-Europa. Ze had relatief weinig kanonnen aan boord, en zal vooral Franse wijn vervoerd hebben.
De Vrouwtje van Stavoren werd in 1659 gebouwd in Friesland. Ze was 35 meter lang en 7 meter breed. Ze was een fluitschip. Dit type vrachtschip werd ontwikkeld in Hoorn en zorgde voor een scheepsbouwkundige en economische omwenteling. Het waren snelle zeilers, gemakkelijk en snel te laden en ze konden met een kleine bemanning worden gezeild. Groot voordeel was bovendien dat de bouwkosten laag waren in vergelijking met andere spiegelschepen. De bewapening is licht. Dit is vreemd voor een Straatvaarder. Mogelijk ging de reis niet verder dan Frankrijk. Op de Middellandse Zee wemelde het van de kapers, daarom was daar een zware bewapening nodig. De uitvoer van Franse wijnen was voor een deel in Nederlandse handen. Handelaren in Nederland kochten de wijnen in en zetten die in alle Europese landen af. Ook het vervoer van de wijn werd verzorgd door Nederlandse schepen.
Van de Vrouwtje van Stavoren bestaat geen afbeelding. Een vergelijkbaar schip is de Spaensvaerder, getekend door Reinier Nooms. Voorop, zittend op de boegspriet, werkt een matroos aan het touw en het blok. De zeilen van het schip zijn gehesen. De oostenwind om uit te zeilen laat nog op zich wachten.
