Puimsteen op het strand

Onlangs vond Louis Nouws een fraai, afgerond stuk puimsteen van 17 cm lang op het opgespoten zand bij fort De Schans. Hij bracht het naar Ecomare, waar conservator Arthur Oosterbaan oordeelde dat het in de collectie van Museum Kaap Skil thuishoort. De steen is namelijk waarschijnlijk door een schip vervoerd.

Vol met luchtbellen

Puimsteen is een vulkanisch gesteente. In de hete vloeibare lava ontstaan belletjes van waterdamp en koolzuurgas. In het gestolde gesteente zitten die luchtbellen door de hele steen. Daardoor is puimsteen poreus en zacht, en het slijt makkelijk af tot een ronde vorm. Hoe kleiner en talrijker de belletjes, des te lichter van kleur is de steen. Puimsteen wordt gevonden in het Caraïbisch gebied, in de Middellandse Zee, in Indonesië en op allerlei andere plaatsen waar vulkanen actief zijn of zijn geweest. De dichtstbijzijnde vindplaats is in de Eifel in Duitsland.

Wereldwijde handel

Puimsteen wordt gebruikt in de bouw, om water te filteren, als bodemverbeteraar in de landbouw, om eelt van voeten af te schuren, om tanden te polijsten en om stone-washed spijkerbroeken te maken. Er is wereldwijd handel in en het op Texel gevonden stuk is dan ook waarschijnlijk met een schip vervoerd. Puimsteen kan ook drijven en op natuurlijke wijze ergens aanspoelen, maar in dit geval is dat niet waarschijnlijk. Het stuk is immers uit de Noordzee met opgespoten zand op de vindplaats op Texel terechtgekomen.