De collectie van onze musea ligt verspreid over verschillende depots en opslagruimtes. Dat maakt het allemaal erg onoverzichtelijk. Maar hier komt verandering in! We hebben een grote loods gehuurd aan de Schilderweg in Oudeschild, waar we een centraal depot voor Stichting Texels Museum in maken. Eind dit jaar verhuizen we de eerste objecten daarheen.
Ons grootste externe depot bestond uit twee ruimtes aan de Rozendijk. Deze waren helemaal volgestouwd met spullen. Een deel was collectie, maar er stonden ook vitrines, meubels en andere dingen die mogelijk ooit nog van pas zouden kunnen komen. Mijn collega Alec en ik hebben in alle objecten bekeken, beoordeeld, in plastic verpakt en gelabeld. We hebben onderscheid gemaakt in objecten die nog geregistreerd moeten worden, objecten die al geregistreerd zijn en die we willen houden, objecten die we willen afstoten, rekwisieten en spullen die geen collectie zijn en naar de afvalverwerking kunnen.
In de laatste week voor kerst verhuizen we alles wat nu in de Rozendijk ligt naar het nieuwe depot. Daar is inmiddels één ruimte klaargemaakt voor deze spullen. In de grote loods die we hebben gehuurd, bouwen we verschillende compartimenten. Als ‘box in een box’. Deze compartimenten zijn luchtdichte ruimtes, waarin de temperatuur en luchtvochtigheid maar heel beperkt zal schommelen. De eerste ruimte die nu klaar is, gebruiken we meteen als test. We monitoren de klimaatcondities met een datalogger.
De reden dat we alles ingepakt hebben in plastic is tweeledig. Enerzijds beschermt het de objecten en anderzijds helpt het ons om ze te kunnen monitoren. We zijn namelijk heel beducht voor beestjes zoals houtwormen. Als er iets leeft in een object, zie je vanzelf uitwerpselen, zaagsel of snippers ontstaan. Een deel van de objecten in de Rozendijk hebben een extra label gekregen, waarmee we aangeven dat ze eerst in quarantaine moeten. Deze verdenken we van schimmel of beestjes. In het nieuwe depot komt ook een speciale quarantaineruimte.
De loods zal in de loop van volgend jaar steeds verder worden ingericht. Er komen dus verschillende compartimenten en een quarantaineruimte, maar ook een werkruimte. Als we iets met een object willen, fotograferen, registreren of onderzoeken, doen we dat daar. Uiteindelijk zullen we een sluitend systeem hebben, waarbij elk object een nummer en beschrijving heeft en we exact weten waar we het kunnen vinden. Voor de registratie zijn onze vrijwilligers Gerrit Gerrits en Anneloes Visman van groot belang. Zij helpen ons met deze enorme klus. Dit is allemaal werk dat niet zichtbaar is voor onze bezoekers, maar wel heel essentieel. Het bewaren en behouden van erfgoed is tenslotte een van de kerntaken van een museum!