Spinnen in het museum
Hoe je van een berg wol een trui maakt is een vraag waar veel kinderen tegenwoordig het antwoord niet meer op weten. Ik vind het erg leuk om het ze te laten zien tijdens de middagen dat ik zit te spinnen in het openluchtmuseum van Museum Kaap Skil. Ik heb er vaak leuke ontmoetingen en ook heel veel lol met de andere vrijwilligers.
Een echt ambacht
Dinsdag en donderdag zijn mijn vaste middagen. Dan zit ik van half twee tot vier achter het spinnenwiel. Het heeft iets magisch om de draad te zien ontstaan uit een hoopje losse wol. Spinnen is een typisch voorbeeld van een ambacht: het vergt oefening om de slag te pakken te krijgen en nog meer om een echt nette regelmatige draad te kunnen spinnen. Maar iedereen kan het leren!
Vrijwilligers van het museum
Voor kinderen is het soms een openbaring om te ontdekken dat je draad en touw kunt maken door te draaien. Dat zien ze niet alleen bij mij, maar ook bij de touwslagers. Bij hen mogen ze helpen draaien en krijgen ze, als het klaar is, het (spring)touw mee. De touwslagers en ik horen bij de groep vrijwilligers die ambachten demonstreren en verhalen vertellen in het museum. De smid, visroker, zeeman, nettenboeters, molenaars en de bakkersvrouw horen er ook bij. Wij vertellen over ons ambacht terwijl we bezig zijn. De jutters vertellen hun verhalen op een vast tijdstip.
Turkse spintol
Met de museumbezoekers heb ik vaak heel leuke gesprekken. De een ziet voor het eerst van zijn leven een spinnenwiel, de ander stelt gerichte vragen. Heel bijzonder vond ik de ontmoeting met een dame die mij vroeg of ik wel eens van een Turkse spintol had gehoord. Het bleek een draaitol te zijn, waarmee je met de hand kunt spinnen en de draad ook heel handig tot een bol kunt opwinden. Ze liet hem aan mij zien; ze had hem altijd bij zich als bezigheid tussendoor! Die dingen zijn nogal prijzig, maar daar had Willem Stolk wel een oplossing voor. Willem is timmerman en een van de molenaars van onze molen. Hij heeft voor mij een Turkse spintol gemaakt met zijn 3D-printer!
Leuke ontmoetingen
Ik gebruik wol van Texelse schapen en ik maak er ook weer schapen van. Ik haak er namelijk sleutelhangers en knuffels van. Laatst wilde een jongetje heel graag een zeehondje in plaats van een schaap. Gelukkig vond ik een patroon op internet en bleef hij een week op Texel. Aan het eind van die week had hij zijn zeehondje en ik een nieuw ontwerp. Dat soort ontmoetingen maakt het enorm leuk. Kom jij ook binnenkort onze ambachten bewonderen in het openluchtmuseum van Museum Kaap Skil?
